Monster hunting

Lembeh Strait Sulawesi (hier nog meer foto's)
Lembeh Strait wordt ook wel eens de onderwater hoofdstad van 'macro en critter diving' genoemd. Eind 2013 hebben we hier voor de 1e maal gedoken en we waren zo onder de indruk van de 'monsters' dat deze duikbestemming een 2e bezoek verdiende. Op onze 'wish-lijst' hadden we als top 3 staan: blue ring octopus, hairy frogfish en een flamboyant cuttlefish. 2 weken hadden we hiervoor uitgetrokken. Let's get wet!
Op de 1e dag, bij onze 1e duik was het al direct prijs. Daar zat ie dan, de hengelaarsvis met zijn haren in de oorlog. Op niet veel plaatsen in de wereld kan je zulk een exemplaar zien, geloof me. Onze dag kon niet meer stuk.

De 2e dag was het weeral bingo, en hoe! Het leek wel National Geographic! Onze eerste blue ring octopus maakte zijn opwachting. Eerst zat hij verstopt in een schelp, nadien ging hij op wandel (met ons in zijn zog) tot er een kleinere versie opdaagde, het mannetje. Al snel hingen ze in elkaar en begonnen ze te paren. Toen merkten we ook pas op dat het vrouwtje eitjes bij haar had! Dus onze eerste blauwring-octopus, met eitjes en al parend, tja, dat maak je niet dikwijls mee. Onze week kon niet meer stuk! Blijkbaar kunnen ze een 2-tal uren doorgaan met paren, zolang hebben we helaas het spektakel niet kunnen bijwonen en naar het schijnt sterft op het einde het mannetje. Als dat geen mooi einde van je leven is!
Deze octopus staat op nummer 4 van de meest giftigste dieren ter wereld.  Het gif bevindt zich in de blauwe ringen en worden groter als hij zich bedreigt voelt. Wanneer je een beet krijgt van dit wezen betekent dat ook vaak je dood. Het dodelijke dosis gif dat je dan in je lichaam krijgt zorgt ervoor dat je helemaal verlamd zal geraken. Hierdoor zal je dus ook niet kunnen ademen. Tegen het gif is geen remedie, dus iemand die gebeten wordt door deze octopus kan enkel gered worden door kunstmatige beademing zolang het gif in werking is. Erg onhandig onder water...

Op de 3e van de  lijst, de flamboyant cuttlefish hebben we heel wat langer moeten wachten. Eerst hebben we zijn eitjes gezien en vlak daarbij een baby versie. Superschattig.

Maar uiteraard is er nog zoveel meer te zien.

We zijn ook terug naar school geweest en mogen onszelf nu verrijkte luchtduikers noemen! Als je duikt met verrijkte lucht, nitrox genaamd, krijg je langere nultijden. Dat betekent dat je meer tijd hebt onder water, vooral bij herhalingsduiken. Je dient hier een cursus voor te volgen want de lucht kan giftig worden als je te diep gaat, dus het is belangrijk dat je weet wat je doet. In de praktijk komt het er vooral op neer om je duikcomputer aan te passen, zodat die je op tijd kan waarschuwen.

We hebben ook 1 nachtduik gedaan, waar dan weer andere rare dingen gespot kunnen worden. In onderstaande foto kan je eitjes zien van de clownfish.

Na 8 dagen duiken was het 's nachts erg hard beginnen te regenen. Tijdens het ontbijt begonnen er links en rechts van het restaurant beekjes te vormen. Beekjes die altijd maar groter werden en tot modderstromen werden herleid. Wij dachten in het begin dat dat daar wel vaker voorkwam maar toen het personeel de stromen begon te filmen wisten we dat het niet normaal was. Mimi, onze Koreaanse buurvrouw haar kamer begon als eerste onder water-modder te staan. We hebben nog een half uur geprobeerd het uit onze kamer te houden, door met alle geweld af te trekken, maar tegen zo'n natuurgeweld is zelfs Stef niet bestand. Gelukkig had ik net alle bagage van de grond op het bed geplaatst zodat onze spullen niet onder de modder zaten. Ook de receptie en het centrale bargedeelte zat onder een dikke laag modder, water en electriciteit was er niet meer.

Het hoort er zo uit te zien

Het was geen optie om er te blijven dus werden we geëvacueerd. De eigenaars hebben ook een resort in Bunaken, Manado, waar we dan 4 nachten zijn verbleven. Het is eigenlijk de locatie waar we onze allereerste duik ooit gedaan hadden, maar wat allesbehalve een succes was (wegens te veel schrik). Hier hebben we nu 2 dagen gedoken.

Bunaken (hier alle foto's)
Bunaken staat bekend om zijn duiken langs diepe rotswanden bedekt met koraal. Deze zogenaamde dropoffs beginnen op ongeveer 5 meter diepte en gaan vervolgens de eindeloze diepte in. De zichtbaarheid is er veel beter dan in Lembeh maar wij zitten merkwaardig genoeg toch liever met onze neus naar het zand gericht, op zoek naar rare wezens. Om schildpadden te zien is het zeker de place to be, want die zwemmen je er om de oren, waaronder echt grote exemplaren. Gelukkig hebben we ook wat klein spul kunnen spotten.

Hier hebben we ook Lezlea achtergelaten, waar we 2 weken mee gedoken hebben. Have a good life sweet girl!

Raja Ampat (hier alle foto's)
Sinds een maand is er een luchthaven op het eiland Waisai in Raja Ampat in gebruik. Hier zijn we nooit voorstander van geweest want op de plek van die landingsstrook zijn we ooit in de ochtend naar de paradijsvogels gaan zien. Helaas zijn al die bomen gekapt worden voor de luchthaven. Maar handig is het wel. Vanuit Manado is er nu dus een rechtstreekse vlucht naar ons 2e thuis. We hebben er dan ook niet zo heel lang over moeten nadenken om voor de 5e maal naar Raja Ampat te gaan! De luchthaven bestaat slechts uit 1 klein gebouw, waar enkel Wings Air naartoe vliegt. Het was erg grappig om te zien dat na onze landing schoolkinderen op de landingsbaan mochten staan en waar ze toegesproken werden door de piloten en de stewardess. We zaten met 6 mensen op de vlucht!

5 duikdagen hebben we er doorgebracht en het was wederom prachtig. Bij onze 1e duik werden we al verwend met een manta show.

Hier hebben we ook beslist om terug te keren naar Lembeh, waar we plots waren moeten vertrekken door de aardverschuiving en waar we nog niet uitgedoken waren. We moesten tenslotte nog de flamboyant cuttlefish zien!

Lembeh
Het resort was ondertussen moddervrij gemaakt en we konden er voor 5 dagen weer tegenaan. Allé, wij doen het op het gemak en doen maar 2 duiken in de ochtend, er zijn er daarentegen die er 4 doen. Nu was er zelfs een exemplaar die 5 duiken per dag deed. Echt goed zot!
De eerste en de laatste dag waren de beste, met telkens een flamboyant cuttlefish, maar als bonus ook een Rinophia, een geweldige candycrab, enkele picachu's en een mimic octopus. En nog zoveel meer.

Al dit moois hebben we dankzij onze gids Rein gezien. Terima kasih Rein!

Bovenaan de berg ziet je als je goed kijkt de strook van de landverschuiving die achter het resort heeft plaatsgevonden. Bye bye Lembeh.

Ondertusssen zitten we in Kuala Lumpur, onze laatste stop van deze trip en van hieruit vliegen we morgen terug richting België. We hebben weer een fantastische tijd gehad met heel veel hoogtepunten, letterlijk en figuurlijk. De duiktas gaan we voor een tijdje opbergen want op 21 april vliegen we naar Canada, waar we voor de 1e keer met een mobilhome gaan rondtouren. Benieuwd wat dat gaat geven. Colombia gaan we ook zeker ontdekken, voor de rest zijn alle opties open. We kijken er naar uit om iedereen terug te zien en te genieten van de belgische gastronomie. Tot binnenkort!